மலரினும் மெலிதோ அவள் மனம்

மலரினும் மெல்லியல் அவளே

மெழுகென உருகிடும் மனமே

என்னரும் தோழியும் அவளே

சொல்லவா அவளின் குணத்தை

வாடிய செடிக்கு நீர் பாய்ச்சியே

செடியின் நகைப்பை பாரென சொல்வாள்

வாழையின் இலையை கிள்ள

வாழை அழுகிறதே என்பாள்

ஒரு நாள் இரவு மின்சாரம் தட்டு

பறவையின் வடிவில் மெழுகு

அதை ஏற்றியே வைத்தேன் அங்கு

சற்றே நேரம் போனது

மெழுகும் உருக ஆரம்பிக்க

மெழுகாய் உருகினாள் என் தோழி

கண்கள் இரண்டிலும் கண்ணீர் வழிய

காரணம் கேட்டேன் என்னவென்றே

பறவை சாகக் கிடக்கிறேதே என்றாள்

இதுபோல் எத்தனை எத்தனை

அனுபவம் அவளிடம்

என்னவென்றே சொல்வேன்

மலரினும் மெலிதோ அவள் மனம்